लेख : तिम्रै लागि

लेख : तिम्रै लागि 

 

लेख्न मन त थिएन तर आज बिरामी भएर लामो समय सम्म सुतेर बस्नु पर्दा –तिम्रो धेरै याद

आयो अनि आफुलाई रोक्नै सकिन.... अनि आफ्नो मनको कुरा सुनाउन पनि सकिन ! Share

गर्दा मन केहि हल्का हुने थियो कि भन्ठानेर SMS गरेको sorry for that अब देखी SMS पनि

लेख्न try गर्ने छुइन, यदि गरे भने नपढी delete गर्दिनु ल ! यति पनि कति मन थामेर लेखे भन्ने

कुरा मेरो मनलाइ मात्र थाहा’छ कति धेरै मान्छेहरुलाई म सम्झाउने र सल्लाह दिन्छु / frustration

भएका लाइ motivate गराउने पनि गर्छु तर आज आफ्नै मनलाई सम्झाउन सकिरहेको छुइन !

I'm gonna mad... मलाइ आफै देखि मुर्मुरिन मन लाग्छ, यति धेरै सम्झना किन आउ’छ – अझ

आफुलाई dislike र कुनै response नगर्नेको ??. कति बिर्सन खोज्छु, बिर्सन किन यति गाह्रो हुने...?

खालि तिम्रो मात्र सम्झना आउछ ... अनि यो सम्झना ... कति पीडादायी हुदो रहेछ भने ... केहि

कुरा सँग पनि तुलना गर्न सकिन मैले ! तिम्रै मात्र याद आइरहेको हुन्छ –यो मनमा/ मस्तिष्कमा !

खै किन र कसरि हो थाहा छैन ? नसोच्दा पनि कसरि मन खेली रहेको हुदो रहेछ, निन्द्रा र भोक

कता हराउछ थाहा नै छैन, study मा ध्याननै छैन, गितहरु पनि सुन्न मन लाग्दैन –हैन ! सबै गीतहरु

मेरा लागी र मलाइ नै जिस्काउन मात्र गाइएका हुन् कि क्या हो जस्तो लाग्छ !!! ( कसैले मेरा कुरा

सुन्दा पनि वाइयात लाग्ने कुरा झैँ )... अझ एक्लै भए भने झन् गाह्रो ...यो मन कति खेल्छ खेल्छ

– भुराभुरी धुलामा खेले भन्दा पनि बढी ! हिजो देखि बेडपरेको छु (बिरामी भएर)... Doctors ले केहि

painkiller रantibiotic medicine दिएको छ ... weather change भएकोले यस्तो भएको हो ... भोलि ठिक

हुन्छ भनेर भनेको छ ... तर त्यसलाई के थाहा यो पिडा निको हुन् कति समय लाग्छ भनेर J ....... घरि

घरि त् यस्तो लाग्छ कि मलाइ किन यस्तो भएको भनेर जोडले चिच्याएर बसौ जस्तो ! ..... हैन मैले

तिमीलाई भेट्नु नै मेरो गल्ति हो भने .... यो भन्दा पहिला कति लाइ भेटे भेटे !! तर केहि त्यस्तो

विशेष भएन ... तर तर ...!!! कतिले मलाइ नै फोर्स पनि गरे ! सब नखरा जस्तो मात्र लाग्थ्यो तर

तिमी ... ! May be have something connection with you ...I feels I'm belong with you but it's doesn't

matter, now haven't any value of this bcoz your already with someone ... किन कसै कसैको माया

यति धेरै लाग्छ .... ??? कास ! तिमि सँग भेट नभएको भए कति जाति हुनेथियो..... म आफ्नै संसारमा

हराएको थिए, मस्त अनि निस्फिक्री थिए ! Yes, I did mistake... अनि त यस्तो लाग्छ –‘साच्चै यो मन

ढुंगा भए कति जाति हुने थियो ....न त् हुन्थ्यो पिडा न त् माया

— श्रीशंत शर्मा। ।